خط چهار مترو

فیلم ها و سریال هایی که درباره برزخ و به کما رفتن افراد ساخته شده اند را دیده ایم. مثلا کمکم کن قاسم جعفری که باید بعد از به هوش آمدن می رفتند سراغ کارهای خیری که در گذشته انجام نداده بودند و حالا فرصت جبران پیدا کرده بودند. از طرفی مرور گذشته می تواند باعث شود که آدمی بداند با خودش چند-چند است. تلفیق این دو ورد می شود روند داستان خوش خوان و روان «خط چهار مترو». داستانی به قلم لیلی فرهادپور که دومین رمان او بعد از شنبه های راه راه است. رمان داستان زنی هم نام خود نویسنده است که وقایع ناب و خاطره انگیز و بعضا غم انگیز دهه 40 تا 80 شمسی  را در برزخی اعراف گونه روایت می کند. حوادث روزهای انقلاب و نوجوانی که در تظاهارت با هر دو قشر مذهبی و توده ای برخورد دارد. حوادث بعد از انقلاب و جنگ و مهاجرت عده ای به خارج از کشور در بحبوحه جنگ و نیز وقایع کوی دانشگاه 78. همه اینها برای نسل ما هم خاطره است. با آنها روزگار گذرانده ایم. روزگاری هم تلخ و هم شیرین به خصوص برای بچه ها و نوجوان ها. حالا لیلی داستان نیز که تا صفحات پایانی داستان حتی نامش را نمی دانیم و نمی داند؛ با زبان شیرین و روان خود داستان زندگی اش در چهار دهه بیان می کند. لیلی داستان در جایی به نام برزخ گیر کرده که هم از منظر دینی حاج خانوم در سوره اعراف به آن اشاره شده که جایی میان دنیای فانی و جهان باقی است و هم از منظر دین زرتشت، آرداویراف نامه از بزرگان دین زرتشت در سفرش به دوزخ و بهشت به جایی به نام همستگان می رود که بین بهشت و جهنم است.

خط چهار مترو به مهاجرت و مشکل ایرانیان خارج از کشور به خصوص کسانی که با پناهندگی سیاسی مواجه هستند؛ نقبی هم به این معضل می زند. معضلی که لیلی داستان هم با ان مواجه می شود اما در نهایت با دگردیسی فکری تصمیم می گیرد به ایران برگردد. 

بازگشت و رجوع دوباره همچون هبوط  آدم به زمین، در این داستان کلید قصه است؛ بازگشت به گذشته و بازگشت به ایران هر دو تصمیم های مهمی برای لیلی و لیلی های سرزمین ما هستند تا تصمیم های جدید بگیرند، به خود دوباره و دوباره فکر کنند.

«خط چهار مترو« نوشته لیلی فرهادپور از انتشارات ثالث در 138 صفحه به قیمت 7 هزار تومان چاپ شده است. کتابی که ارزش چند باره خواندن و تفکر و تامل دارد.